«Play it again, Χρήστο» – Σταύρος Καπλανίδης

Το «Play it again, Χρήστο» είναι ένα ντοκιμαντέρ-αφιέρωμα από το Σταύρο Καπλανίδη για τον Χρήστο Βακαλόπουλο:

Φεστιβάλ Κιν/φου Θεσ/κης – Αφιέρωμα στον Χρήστο Βακαλόπουλο

Συν & Πλην για τον Χρήστο

Η 21 Απριλίου κι εμείς – Χ. Βακαλόπουλος 1992

Δεν είμαστε πια οι ίδιοι άνθρωποι που μεγαλώσαμε μαζί στο γυμνάσιο στη διάρκεια της δικτατορίας.Μαζευτήκαμε τότε γύρω από ένα συγκρότημα ροκ, τους Peppers και αργότερα Ρέμπελους, που πρόλαβαν να παίξουν σε μερικές συναυλίες και να βγάλουν ένα δίσκο σαράντα πέντε στροφών στην εταιρεία Zodiac, λίγο πριν διαλυθούν μέσα σ’ αυτή την παρεξήγηση που ονομάσθηκε μεταπολίτευση. Πίσω μας είχαμε έναν κόσμο ουσιώδους αφέλειας που δεν τον ξαναβρήκαμε ποτέ, παρ’ όλο που τα πρώτα χρόνια της χούντας συνέχιζε ακόμα να υπάρχει – οι άνθρωποι έβγαζαν καρέκλες στους δρόμους της Κυψέλης, οι θερινοί κινηματογράφοι γέμιζαν στις ταράτσες, στα πάρτυ όλοι ντρεπόντουσαν με την άνεσή τους. Όμως αυτός ο κόσμος άρχισε να εξαφανίζεται σε όφελος της τηλεόρασης, των ντισκοτέκ και του φαινομενικού αντίβαρού τους, της αμφισβήτησης.

Read More

Είμαστε όλοι κινηματογραφιστές – Χ. Βακαλόπουλος 1988

Επειδή η ζωή γέμισε παραισθήσεις, ο κινηματογράφος είναι απαραίτητος γιατί μας επιστρέφει στην εσωτερική ζωή και αποτελεί τον απόηχό της. Ο κόσμος είναι ντυμένος με εικόνες από τα γεννοφάσκια μας και ανάμεσα σε εμάς και την πραγματικότητα ξετυλίγεται μια αόρατη ταινία, μέσα στην οποία καλούμαστε να ζήσουμε ως φαντάσματα. Οι μεγάλες ταινίες παραμερίζουν αυτή την ταινία της ζωής μας, που παρεμβάλλεται ανάμεσα στους εαυτούς μας και στην πραγματικότητα. Τότε εμφανίζονται τα πράγματα «ως έχουν» κι εμείς απέναντί τους. Αυτή είναι η πραγματικότητα των ταινιών του Ρενουάρ, του Ντράγιερ, του Νίκολας Ραίη, του Μπρεσσόν, του Ταρκόφσκι, του Χίτσκοκ, του Αλέξη Δαμιανού, του Κένζι Μιζογκούσι, του Τζων Κασσαβέτη, του Ερίκ Ρομέρ, του Ρομπέρτο Ροσσελίνι.

Read More

Ο Χρήστος Βακαλόπουλος στην Κινηματογραφική Λέσχη

Αποσπάσματα ταινιών

Παρακαλώ, Γυναίκες μην κλαίτε

Απόσπασμα 1

Απόσπασμα 2

Βεράντες

Απόσπασμα 1

Απόσπασμα 2

Όλγα Ρόμπαρντς

Απόσπασμα 1

Απόσπασμα 2

Απόσπασμα 3

 

Ο Χρήστος Βακαλόπουλος πανταχού παρών

1. «Είδα τα μάτια σου κλαμένα, καλή μου και πόνεσ’ η ψυχή μου, είδα στα χείλη σου την πίκρα, γλυκιά μου, και ρά’ισ’ η καρδιά μου …». Ο Γιώργος Μαργαρίτης τραγουδάει Άκη Πάνου. Το Δεύτερο Πρόγραμμα δεν παίζει ούτε Μαργαρίτη ούτε Πάνου. Οι νέοι παραγωγοί τους θεωρούν περιθωριακούς κι ίσως να μην έχουν άδικο. Κι όμως ένας νέος παραγωγός, πιο νέος κι απ’ τους νέους, πιο παραγωγικός απ’ τους παραγωγούς, πιο σύγχρονος από την εποχή του, στις 12 το βράδυ ακριβώς, στη «Δωδεκάτη Ώρα» του, τολμά και παίζει Μαργαρίτη, Πάνου κι άλλους περιθωριακούς καλλιτέχνες και μάλιστα αναμειγνύοντας τους ήχους τους με Βέμπο και με … Kinks! Μέχρι τότε γνώριζα τον ιστορικό και τον μαλλιά ποδοσφαιριστή του Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Τότε, σχεδόν στα τέλη της δεκαετίας του 80, άκουσα το πρώτον για κάποιον άλλο Βακαλόπουλο, τον Χρήστο.

Read More

Αφιέρωμα στον Χρήστο – Περιοδικό Manifesto

Αφιέρωμα για τον Χρήστο Βακαλόπουλο από το περιοδικό Manifesto

Ωσάν να μη συμβαίνει τίποτε

Του Σαββίδη Μανόλη

Σύμφωνα με την κρατούσα άποψη, ελάχιστες ­ ως ανύπαρκτες ­ είναι οι εξαιρέσεις στον κανόνα που θέλει όλα τα τζάκια να τραβάνε καλά, όλες τις νύφες να είναι όμορφες, κι όλους τους μακαρίτες να φεύγουνε νέοι. Ο Χρήστος Βακαλόπουλος ήταν η εξαίρεση που επιβεβαίωσε αυτόν τον κανόνα, πεθαίνοντας πολύ νέος ­ τριάντα επτά ετών ­ πριν από πέντε χρόνια.

Read More

Page 1 of 2

Όροι Χρήσης

Επικοινωνία


Κατασκευή Ιστοσελίδας: Νίκος Λυκοτόμαρος